nazwa firmy:

Uniwersytet Wrocławski - Instytut Historyczny

Instytut Historyczny to grono około 70 pracowników naukowych, z tego ponad 30 z tytułami doktora habilitowanego i profesora, prowadzi badania z szerokiego zakresu historii społecznej, politycznej, dziejów kultury Europy Środkowej i Wschodniej. W ciągu dziesięcioleci istnienia Instytutu pracujący tu badacze stworzyli szereg uznanych przez środowisko szkół naukowych, przykładowo studiów nad kancelariami średniowiecznymi i wczesno nowożytnymi, badań polskiego parlamentaryzmu, analizowania polskiej historii najnowszej. Znaczącą rolę w profilu badań odgrywa refleksja nad dziejami zarówno "małych ojczyzn", jak i całej prowincji – Śląska, zawsze w odniesieniu do szerokich przemian kulturowych i cywilizacyjnych naszej części Europy. Wymiernym efektem tych badań są dwie syntezy dziejów prowincji: Historia Śląska pod redakcją Marka Czaplińskiego (2 wydania) oraz Dolny Śląsk. Monografia historyczna pod redakcją Wojciecha Wrzesińskiego. Rocznie organizuje się przeciętnie 12 konferencji naukowych, z czego ponad połowę o charakterze międzynarodowym. Wśród bieżących sukcesów wymienić należy przyznanie pani prof. Bożenie Szaynok nagrody tygodnika "Polityka" za rok 2008 w dziedzinie monografii historycznej z zakresu historii najnowszej. Rokrocznie w murach Instytutu kształci się około 1500 studentów. Zdobywają oni wiedzę z zakresu historii oraz specjalizacji zawodowych: amerykanistyki, archiwalnej, dokumentalistyki konserwatorskiej, nauczycielskiej, a także specjalności tematycznych (m.in. historia Kościoła, historia kultury i cywilizacji, historia wojskowości). Absolwent studiów historycznych pierwszego stopnia dzięki nabytej wiedzy może podjąć pracę w zawodach wymagających wiedzy ogólnohumanistycznej, na co pozwalają zdobyte umiejętności w zakresie analizy źródeł i literatury, wiedza humanistyczna, znajomość języków (w tym języka łacińskiego), umiejętność posługiwania sie komputerem i znajomość najnowszych programów dotyczących poszczególnych specjalności, wiedza prawnicza w zakresie poszczególnych specjalności, a także o zmianach na rynku pracy, w kraju i zagranicą. Podczas studiów absolwent uzyska szeroką wiedzę odnosząca się do historii Polski, historii powszechnej, historii regionalnej (regionalistyka) i Ameryki (amerykanistyka). Poprzez studiowanie poszczególnych specjalności absolwenci nabywają dodatkowych umiejętności zawodowych (nauczycielska, archiwistyka i zarządzanie dokumentacją; dokumentalistyka konserwatorska; regionalistyka; amerykanistyka) pozwalających odnosić sukcesy w przyszłej pracy zawodowej, a także poszerzenie możliwości zatrudnienia (zob. niżej). Dzięki systemowi punktacji ECTS studenci mogą studiować w innych uniwersytetach zagranicznych i polskich, lub kontynuowac tam dalsze studia. Po ukończeniu studiów licencjackich absolwenci moga studiować historię na studiach magisterskich (drugiego stopnia) lub na kierunkach pokrewnych. Studia historyczne drugiego stopnia (magisterskie) w znacznym stopniu poszerzają wiedzę i umiejętności nabyte podczas studiów licencjackich, zarówno w zakresie wiedzy ogólnohumanistycznej, jak i specjalistycznej wiedzy zawodowej, oraz – szczególnie po zajęciach seminaryjnych – warsztatowej, w zakresie prowadzenia badań naukowych. Dzięki zajęciom specjalizacyjnym wzrastają możliwości zatrudnienia w specjalistycznych placówkach naukowo-badawczych, administracyjnych, kulturalno-oświatowych, szkołach, wydawnictwach, turystyce, a także kontynuacji nauki na studiach doktoranckich. Nabyta wiedza (np. w zakresie specjalności dokumentalistyka konserwatorska; regionalistyka) upoważnia absolwentów do podejmowania zadań z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego, popularyzacji wiedzy historycznej w regionie, inspirowania badań odnoszących się do historii regionalnej. W Instytucie funkcjonuje kilka specjalistycznych kół naukowych, prowadzących ożywioną działalność (SK Historyków Wojskowości, Mediewistyczne, Archiwalne). Mają swój organ naukowy "Iuvenilia", organizują konferencje. Współpracują z zagranicznymi uczelniami. Studiują na zagranicznych uczelniach w ramach program Erasmus. Corocznie otrzymują stypendium za wyniki w nauce i w sporcie, w tym nagrody ministra nauki i szkolnictwa wyższego za wybitne wyniki w nauce na szczeblu krajowym (9 w 2008 r.), mogą liczyć na wsparcie Instytutu w staraniach o inne nagrody, np. w konkursie Primus Inter Pares. Podsumowując: Instytut Historyczny należy do największych i najlepszych instytutów tego typu w Polsce, zarówno pod względem kadry naukowo-dydaktycznej (blisko 30 profesorów), oraz bazy dydaktycznej (wspaniała biblioteka). Współpracuje uczelniami polskimi i zagranicznymi. Interdyscyplinarność badań jest podstawą rozwoju naukowego Instytutu.